پیش بینی برد و باخت ورزشکاران با توجه به الگوهای زمانی و از طریق اندازه گیری احساس اضطراب
سلام
موقعی که داشتم مقاله قبلی که پیرامون تاثیر تیراندازی با کمان روی تغییر خلقیات دانشجویان اندونزیایی بود ترجمه می کردم، برخورد کردم با یک تحقیق که محققین وطنی انجام دادند و به نظرم اومد تحقیق جالبی باشد. اینکه شما از روی حالات روحی ورزشکار بتوانید پیش بینی کنید که طرف برنده مسابقه می شود یا بازنده، به اندازه کافی جذابه. خیلی در موردش صحبت نمی کنم چون خودم که ترجمه کردم و در موردش فکر کردم دیدم یکسری مطالبش با خودم همخوانی ندارد البته نه در زمینه ورزش. مثلا در زمینه دانشگاه که حداقل اینطور نبود. قبل امتحان نه اعتماد به نفسی داشتم و نه به خودم مطمئن بودم تازه اضطراب و دلشوره و ناراحتی به شدت بالا بود ولی با این حال امتحانم را خوب می دادم. از اینایی که پشت در جلسه امتحان می گن هیچی نخوندیم ولی سر جلسه، برگه پاسخنامه اضافی می گیرن. یه دفعه که نزدیک بود پادری بشم که دوست صمیمی ام نجاتم داد و گفت چون درشت می نویسه برگه اضافه گرفته 
القصه به همراه مقاله، دو تا ابزار تحقیق رو هم می گذارم تا مربیان محترم بازدیدکننده وبلاگ (البته اگر مربی ای بازدید کننده وبلاگم باشه) ازش استفاده کنند و نتیجه را ببینند. فکر می کنم پیش بینی آینده اینقدر جذاب باشد که یک مربی یا حتی خود تیرانداز را وسوسه کند تا شده یکبار هم این تست را انجام بدهد. این شما و این هم مقاله جالب ما. البته زیاد جدید نیست مال سال 2015 است که توسط دو پژوهشگر ایرانی در مالزی انجام شده و یکی دیگه از پژوهشگران هم دانشجوی دانشگاه آزاد هست. این شما و این هم مقاله.
بررسی تاثیر یادگیری تیراندازی با کمان بر دانشجویان هنگام همه گیری کووید-19
سلام
خیلی دوست دارم بنویسم حتما خیلی از شما در دوران همه گیری کووید-19 یکسری حالات روحی شبیه افسردگی، ناتوانی و عجز و پایین بودن اعتماد به نفس و بی انگیزگی را تجربه کردید اما در عالم علم همین طور از روی هوا نمی شه صحبت کرد. باید یکسری پرسشنامه تنظیم بشود و بعد از نمونه گیری درست و بعد تجزیه و تحلیل آن ها (البته که پرسشنامه تنها راه تحقیق نیست و مثلا مشاهده مستقیم هم روشی است برای خودش)، نتایج به یک جمعیت بزرگتر نسبت داده شود تازه در صورتی که متغیرهای مورد بررسی با هم رابطه نشان بدهد یا ندهد. البته که از خیلی وقت پیش یعنی حدود دهه 1940 به این طرف، آمار جای خودشو باز کرده و حتی موضوعات کیفی هم به نوعی تنظیم می شوند تا قابل سنجش باشند. مثلا در یکی از اولین تحقیقات در این زمینه، واژه نژادپرستی که یک مفهوم کلی هست به یکسری رفتارها تجزیه و تحلیل شد و برای هر کدام سوالی طرح شد که بعد از جمع آوری پرسشنامه ها، امکان عدد دهی و مقیاس بندی داده ها بوجود آمد و اینطوری شد که مقیاس لیکرت کلی به تحقیقات کمک کرد.
به هر حال مطالب بالا صرفا جهت اطلاع بود و احتمالا خیلی از شما این را می دانستید با این حال باید بگم که روش های کیفی تحقیق مثل همین مشاهده مستقیم اصلا محبوبیتش را از دست نداده و در موضوعات و یا احیانا ناهنجاری های جدیدی که در جامعه بوجود می اید و هنوز دید روشنی به آنها وجود ندارد و متغیری برای ایجاد آن مسئله شناخته نشده، کاربرد دارد.
این تحقیق که قراره براتون بذارم را در اندونزی انجام دادند و می خواستند بدانند ایا آموزش تیراندازی با کمان در دوران همه گیری کووید-19 روی حالت روحی دانشجویان تاثیر داره یا نه؟ برای اینکه دانشجویان از تیر و کمان همان اول زده نشوند، از کمان با جنس پی وی سی که کمان سبکی هست استفاده کردند که کار راحت باشه و اتفاقا این روش جواب داده. نتایج نشان داده که دانشجویان بعد از ادامه آموزش، روحیه بهتری پیدا کردند و اعتماد به نفس آن ها بهبود پیدا کرده. ولی باید بگم که اگه همین الان بهم یه استراتوس بدن، نه تنها افسردگی و کج خلقی و بی انگیزگی ام دربست از بین می رود بلکه حاضرم دیفرانسیل و انتگرال هم بخونم.
weight training
سلام
حتما مطلع هستید که بدنسازی جزء جدایی ناپذیر ورزش است و افزایش عملکرد عضلات را در پی دارد. تیر و کمان هم بدنسازی مختص به خودش را دارد و احتمالا شما برنامه منظم بدنسازی را پیگیری می کنید. خوب این مقاله که در مورد تاثیر weight training یا تمرینات تناسب اندام در تیر و کمان است توسط پژوهشگران اهل کشور اندونزی انجام شده و اثبات شده که قطعا این تمرینات روی بهبود قدرت و استقامت عضلات و در نهایت بهبود اجرای تکنیک و رسیدن به رکوردهای بالاتر تاثیر دارد. مقاله ژوئن امسال به چاپ رسیده و در گوگل اسکولار در دسترس است. اصل و ترجمه مقاله را اپلود کردم و می توانید مشاهده کنید. در مقاله از لفظ weight training استفاده شده است که خودتان می توانید از لفظ تمرینات تناسب اندام استفاده کنید. اگر غلط ترجمه دیدید مشکل خودتان است. می خواستید نبینید. چشم ها را باید بست.
فشار - دوست یا دشمن
سلام
این پست با این سوال شروع می شود که "آیا فشار سر مسابقه (از نوع عصبی مثلا استرس)، خوب است یا بد؟"
عقیده رایج این است که فشار مخصوصا سر مسابقه تیراندازی اصلا خوب نیست و بنابراین باید از آن اجتناب کنیم. با وجودی که همیشه استرس و فشار عصبی سر مسابقه بیشتر از تمرین وجود دارد و حتی ممکن است که استرس باعث نشود که سر مسابقه امتیازات پایین تری کسب کنید اما در نهایت تاثیر خودش را می گذارد به این صورت که گاهی اینقدر زیاد می شود که تکرار پرتاب های خوب و اجرای فرم مناسب را برای شما سخت می کند. در واقع تنها برخی از تیراندازان سطح بالا تاکید می کنند که استرس روی کار آن ها تاثیر زیادی ندارد و حتی برای آن ها مفید هم بوده اما برای بقیه ماجرا متفاوت است و باعث پایین آمدن کیفیت کار و در مواقع حساس باعث از دست دادن امتیاز و باخت در مسابقه می شود. حتی برخی به دلیل همین استرس و عدم کارایی در مسابقات، تیراندازی را رها می کنند.
واقعیت این هست که فشار عصبی بالاخره نه تنها در یک مسابقه ورزشی، بلکه در هر نوع موقعیت دیگری هم می تواند ایجاد بشود درست مثل زمانی که قرار هست در یک جمع سخنرانی کنید و یا حتی یک مصاحبه کاری و یا تحصیلی. این اجتناب ناپذیره و بیانگر عکس العمل طبیعی شما در برابر موقعیت های حساس است. در واقع فکر جدا کردن استرس از خودتان درست شبیه به غیر ممکن بودن جدا کردن سر از بدنتان است. شما فقط این امکان را دارید که احساسی را کنترل کنید، ضعیف تر کنید و نه اینکه از بین ببرید. به یاد بیاورید که تیراندازان سطح بالا از این استرس و فشار استفاده می کنند.
اولین کاری که باید برای کنترل هر چیزی، درک آن است. دقت کنید که اگر فشار کم باشد و شما خیلی دیگه ریلکس باشید، ممکن است مسابقه را ببازید. منظور از ریلکس بودن اینجا به قول جوون ها جوری که طرف اینقدر بیخیاله که دیگه حتی تیراندازی را هم درست انجام نمی ده. یعنی یک جور شل شدگی که باعث می شود ذهن مثل بادکنک خالی باشد. اگر هم فشار خیلی زیاد باشد با لرزش عضلات و اسپاسم هم مواجه می شوید. درواقع نه اینقدر بی خیال و نه اینقدر سفت همه چیز را شروع کنید که پایان موفقیت آمیزی نداشته باشد. یعنی الان یاد فیلم «بودای کوچک» افتادم.
این شخصیت یک جور شازده و از طبقه بالا در هندوستان محسوب می شد و پدرش ممنوع کرده بود که هیچ بدی را ببیند. البته چیزهایی که از نظر خودش بد بودند. مثلا پیری، بیماری و مرگ. خلاصه شازده همینطور خوش می گذراند تا اینکه اتفاقی از قصر خارج شد و هر سه این ها را دید. بعد دچار یک جور خلاء شد و رفت به گوشه نشینی و مرتاض شد. یک روز که لب رودخانه نشسته بود دید که یک قایق رد می شود. یک استاد نوازنده با شاگردش درون قایق بودند و استاد داشت به شاگرد درس می داد. استاد به شاگردش گفت : « اگر تارهای ساز را محکم بزنی، پاره می شوند و اگر آرام بزنی، صداش در نمی اد.» و به این گونه بود که مرتاض متحول شد و شد بودا و به معنای زندگی پی برد. حالا چرا یه عده تو هند و یا سراسر دنیا به مرتاض بودن ادامه می دهند، خدا می داند. در واقع چکیده این داستان این هست که ما به فشار نیاز داریم منتها به مقدار مناسب و اینکه چه مقدار فشار به خودتان وارد کنید، دیگه دست خودتان است. می دانید مثلا اگر کسی شما را مسخره کند، خوب طبیعیه که هر کسی باشد ناراحت می شود منتها چرا یه عده به ناراحتی ادامه می دهند، یک عده فکر می کنند چطور تلافی کنند و یه عده دیگه کار خودشان را می کنند؟ چون دسته سوم، یک لول بالاتر امدند. درسته که اطراف و ادم های دیگر روی ما تاثیر می گذارد اما مقدار تاثیری که به درون ما وارد می شود به خود ما بر می گردد. کنترل می کنیم یا چی؟
فشار در آن واحد دو جزء دارد. اول اضطراب و دوم برانگیختگی. اضطراب، ترس است و همیشه دید منفی به آن وجود دارد. اما همیشه اینطور نیست. در واقع ترس باعث می شود تا ما از موقعیت هایی که همراه با خطر حتمی هست دوری کنیم مثل اینکه دست خودمان را درون پریز برق ببریم یا قرص نعنا و کوکاکولا را با هم بخوریم. اما هر چیزی را در موقعیت بسنجید. ترس در یک مسابقه می تواند فلج کننده باشد و وقتی می گوییم فلج کننده، دقیقا همین کار را می کند. شما خوب فکر نمی کنید. همه چیز یادتان می رود و با عملکرد اشتباه، همه چیز را واگذار می کنید و این آزار دهنده است. اما شاید برای شما هم پیش امده باشد که بعد از یک پرتاب بد، دیگه احساس استرس نمی کنید و انجا است که شجاعت شما گل می کند. یعنی ترس با تکرار یک تجربه یکسان از بین می رود و این خودش خبر خوبیه. دلیل اینکه تیراندازان سطح یک به موفقیت می رسند همین است. آن ها به جای اجتناب از موقعیت، آن را تکرار می کنند.
بخش دوم همان برانگیختگی می باشد. این مفهوم به عنوان سطح هیجانات شما است. همان تعریفی که بالا گفته شد. یعنی اگر سطح برانگیختگی خیلی کم باشد و مانند یک تیرانداز بیش از حد ریلکس تیر بزنید و هیجانات بیش از حد بالا باشد و عصبی بشوید و عضلات همراه با لرزش عمل کنند، در هر دو صورت بازی را واگذار می کنید. البته باید در نظر داشت که همه مردم سطح برانگیختگی یکسانی ندارند. برخی آرام هستند و برخی عصبی. ورزش های مختلف هم باعث ایجاد سطوح مختلف برانگیختگی می شود مثلا سطح برانگیختگی اسکی بازی که از روی سکو می پرد با کسی که شطرنج بازی می کند، یکسان نیست. تیراندازی جزو آن دسته از ورزش هایی است که سطح برانگیختگی متوسط دارند. در واقع برانگیختگی باعث بالا رفتن سطح آدرنالین در خون می شود و ضربان قلب بالا می رود. بنابراین اگر احساس کردید که قلبتان توی دهنتان است، زیاد تعجب نکنید. برانگیختگی اما روی خوبی هم دارد که افزایش استقامت و قدرت و در نهایت افزایش آگاهی و حواس را در پی دارد.
خوب حالا در نظر داشته باشید که چهار حالت پیش می اد:
1. فردی که آرام است، ورزش با سطح برانگیختگی کم را انتخاب می کند. (مثلا منچ)
2. فردی که آرام است، ورزشی با سطح برانگیختگی بالا را انتخاب می کند. (مثلا پرش با اسکی)
3. فردی که برانگیختگی بالا دارد، ورزش با سطح برانگیختگی کم را انتخاب می کند. (باید برخی از تکنیک های تسلط به خود، آموزش و تمرین بشود.)
4. فردی که برانگیختگی بالا دارد، ورزش با سطح برانگیختگی بالا را انتخاب می کند.
در هر کدام از حالات بالا، وضعیت های مختلفی ایجاد می شود که حاکی از تفاوت روحیات فرد و سطح برانگیختگی آن ورزش خاص است. بنابراین اگر شما سطح برانگیختگی بالایی دارید و اصطلاحا هیجانی هستید و سطح برانگیختگی ورزش شما متوسط است (مثل تیراندازی با کمان)، سه چیز سر مسابقه می تواند به شما کمک کند:
اول : تایید و قبول کنید که فشار، یک عامل مثبت است و قادر هستید آن را کنترل کنید. فشار در تصور شما نیست و می توانید آن را تحت کنترل خودتان در بیاورید و حتی مثل تیراندازان سطح یک از آن به نفع خودتان استفاده کنید. اگر موفق بشوید، حداقل در یک فاکتور شبیه تیراندازان سطح یک خواهید شد و این ارزشمند است. دقت کنید که احساس کردن چیزی در شرایطی که تحت فشار هستید چیز خوبی است. در واقع ذهن شما قصد دارد تا شما را متوجه چیزی کند. سعی کنید تا با تجربه موقعیت های استرس زا، نمرات خود را بالا ببرید یعنی تحت استرس هر بار، نمرات بیشتری بگیرد.
دوم : به آنچه که قرار است انجام بدهید فکر کنید و نه آنچه باعث افزایش سطح برانگیختگی شده است. همیشه روند کار مهم است. فکر کردن به اینکه باید ببرید و نمرات بیشتری بگیرید شما را از نمرات بالاتر محروم می کند چون به روند کار توجه ندارید. دقت کنید که روند کار در تیراندازی ناخودآگاه است و نه اینکه حالت وسواسی در مورد نحوه اجرا داشته باشید. این خودش باعث می شود تا تیراندازی خراب بشود. حتی ممکن است خودتان هم به این برسید، وقتی به ریلیز فکر می کنید، ریلیز بدی انجام می دهید.
سوم : روی تکنیک های ریکاوری کار کنید. همانطور که در بالا گفتم گاهی امتیازات پایین که ناشی از برانگیختگی زیاد بودند، شما را به وضعیت برانگیختگی مناسب بر می گردانند. اگر ریکرو بودید که ادامه بدهید اما اگر کامپوند بودید، دیگه فقط باید دعا بخوانید که حریفتان اشتباه کند مثل اتفاقی که برای Kris Schaff در رده بندی فینال جام جهانی رخ داد.
آموختن یک استراتژی ریکاوری می تواند به شما کمک کند و وقتی می گم کمک می کند یعنی حتما این کار را انجام می دهد. دقت کنید به مسابقه لوپز و الیسون در فینال کامپوند خانم ها جام جهانی که اخیرا برگزار شد. لوپز بعد از کسب امتیاز 27 در ست دوم، انقدر 10 زد تا حریفش عصبی شد و بازی را باخت. این استراتژی ها دو ویژگی مهم و مشترک دارند:
1. باید ذهن خودتان را از انچه که باعث افزایش سطح هیجانات می شوند و برانگیختگی را افزایش می دهند، دور کنید.
2. باید اقدام به انجام کاری کنید که می توانید آن را کنترل کنید.
این موقعیت را در نظر بگیرید که شما اند سوم هستید و نمرات خوبی تا این لحظه نگرفتید. اول باید تمرکز کنید و روی تنفس خودتان کار کنید. شروع کنید به نفس عمیق کشیدن و این کار را برای سه مرتبه تکرار کنید. بعد عضلات خودتان مثل گردن و شانه ها را ریلکس کنید. بعد تصور کنید که در حالتی قرار دارید که همه چیز تحت کنترل شما است. حالت مطلوب تیراندازی و وضعیت عضلات در آن لحظه و همچنین خط قدرت را در ذهن تصور کنید و کمان را بکشید و تیراندازی کنید. دقت کنید شما در آن واحد فقط می توانید روی یک چیز کنترل داشته باشید. فکر کردن به یک فرم عالی می تواند شما از افکار منفی جدا کند. دقت کنید که این فرآیند باید قبلا تمرین شده باشد و دقت کنید اگر عواملی وجود دارند که برعکس باعث از بین رفتن برانگیختگی می شوند، آن ها را شناسایی کنید و از انجام آن کارها دوری کنید.
این راه حل کمی عجیبه و من خودم انجام ندادم ولی در یک مقاله خواندم که اگر برانگیختگی در سطح بالایی بود، خمیازه کشیدن ممکن است باعث بشود تا حالات هیجانی کمتر بشوند! حالا من نمی دونم که خمیازه ارادی اثر همان خمیازه غیرارادی را دارد یا نه ولی نوشته بود که این کار باعث ریلکس شدن عضلات می شوند. ولی جلوی حریف این کار را نکنید ممکنه اثر بدی داشته باشد. منظورم اینه که حریفتان بعد از باخت افسردگی بگیره که چرا به یک خوابالو باخته...
متشکرم
10 نکته برای تیراندازان تازه کار
سلام
ببینید این یک فایل فقط مخصوص کسانی است که تازه وارد تیراندازی شدند و بهشون می گویند مبتدی. ولی من اصلا از این لفظ مبتدی خوشم نمی اد چون بالاخره اونا هم کسانی هستند که تازه دارند مهارتی را یاد می گیرند و بهتر هست بهشون تازه کار گفته بشود، در واقع لفظ مبتدی یه جوریه چون یه حس بدی به ادم می ده. وقتی می گن تازه کار یعنی طرف یه ذره فر بخوره تو تیراندازی، می شه کهنه کار اما وقتی می گویید مبتدی، کو تا بشه حرفه ای یعنی انگار قراره از زمین برسی به خارج منظومه شمسی.
فایل حاوی نکات بسیار ساده است و اگر کهنه کار هستید خواندن این مقاله فقط باعث می شود خاطرات روزهای گذشته زنده بشود. از اینجا دانلود کنید.
متشکرم